A wg mnie było co najwyżej "dobre" =>. No niezła rzecz, ale raczej niewiele wybijająca się ponad przeciętność, jadąca na utartych schematach, czasem aż do bólu. Na uwagę zasługują: epilog, niezłe C&Q, zróżnicowane początki, system taktyki (zwłaszcza z modami na więcej slotów - wtedy to taka dodatkowa minigierka) i przyjemny dziennik z informacjami o lore (nie tak fajny jak ME-owski Codex, ale nadal fajny). Gra jest jednak tak przepełniona fillerowymi walkami, że po kilkunastu godzinach trudno z nią było mi wytrzymać. Te walki w sztuczny sposób DA:O wydłużają, ale poza tym, że można sobie na etykietce napisać o zawyżonej liczbie godzin rozgrywki, nie wprowadzają absolutnie nic.Mario\m/ said:
Tak czy siak, chciałbym, by BioWare obecnie prezentowało chociaż poziom z DA:O.
Na szczęście nie ma,bo jedynka mnie straszliwie wynudziła
Czegoś, co bardziej zasługuje na określenie mianem "generic fantasy" dawno nie spotkałam.
Dobre generic fantasy nie jest złe.Na szczęście nie ma,bo jedynka mnie straszliwie wynudziła
Równie dobrze można oskarżyć o to Wiedźmina, bo też są elfy, krasnoludy, niziołki, gnomy, normalnie jak w Tolkienie. 
Bo prawda jest taka że Origins było bardzo sztampowe i proste do bólu, ale było bardziej dopracowane. Widać było że spędzili nad tym odpowiednio dużo czasu. W dwójce próbowali zrobić coś oryginalniejszego, ale robili grę na szybko i wyszło jak wyszło. Żaden dobry pomysł nie został należycie wykorzystany, a cała masa niedoróbek, braków i elementów zrobionych na odwal się tylko dopełniła obrazu nędzy i rozpaczy.
Ale po co ja się powtarzam? I tak będzie znowu że jestem nienawistnikiem wcielonym i gardzę grą dla samej pogardy, a moje argumenty są słabe i śmierdzą zgniłymi czereśniami. Niemniej na Inkwizycję bardzo czekam i jestem skłonny dać twórcom mały kredyt zaufania (ale nie na tyle żeby zamówić przed premierą).
Ale po co ja się powtarzam? I tak będzie znowu że jestem nienawistnikiem wcielonym i gardzę grą dla samej pogardy, a moje argumenty są słabe i śmierdzą zgniłymi czereśniami. Niemniej na Inkwizycję bardzo czekam i jestem skłonny dać twórcom mały kredyt zaufania (ale nie na tyle żeby zamówić przed premierą).
Ciężko jest stworzyć erpega niebędącego fabularnie generic fantasy. Gry cRPG polegają głównie na rozwoju postaci, a to sprowadza się do schematu od zera do bohatera i ratowania świata przed tajemniczym i bardzo złym złem. W Wiedźminie dostajemy z góry narzuconego, ukształtowanego bohatera z książek, tyle że z amnezją (też oklepany motyw ;P). Niby fajnie, ale ciężko jest zrobić sensowny system rozwoju postaci, zwłaszcza w drugiej części. Nie można się już było zasłaniać amnezją i tym, że Geralt zniknął na kilka lat, bo w "jedynce" powrócił do formy. Od początku do końca Geralt jest tym samym gościem i nie czuć tak do końca rosnącej potęgi. Owszem zdobywamy nowe zdolności, ale pojawiają się nowi, silniejsi przeciwnicy, także wiedźmin jest od początku do końca niezłym zabijaką.
W DA 2 też już mamy z góry określonego bohatera, choć możemy decydować o płci i klasie postaci. To dało twórcom pole do popisu w kwestii fabuły. Z tego co słyszałem to wyszło całkiem nieźle. Akcja dzieje się w jednym mieście, są przeskoki czasowe, co fabularnie nadaje grze pewną filmowość.
W DA 2 też już mamy z góry określonego bohatera, choć możemy decydować o płci i klasie postaci. To dało twórcom pole do popisu w kwestii fabuły. Z tego co słyszałem to wyszło całkiem nieźle. Akcja dzieje się w jednym mieście, są przeskoki czasowe, co fabularnie nadaje grze pewną filmowość.
Last edited:
A ja myślałem że na odgrywaniu postaci
No widzisz, ty tylko słyszałeś, a ja widziałem na własne oczy i jest tak jak pisałem wcześniej: żaden dobry pomysł nie został należycie wykorzystany. Żeby się nie powtarzać za bardzo to napiszę w miarę skrótowo.
1) Konkretniejszy bohater - szkoda, że bardzo szybko zostaje wciągnięty w wir epickich wydarzeń, które mają zrobić z niego wielkiego i podziwianego bohatera.
2) Jedno miasto - szkoda, że małe, puste i nijakie z dwoma lokacjami na krzyż (przykładowo, lokacja 'typowe wnętrze' robi zarówno za pokój w domu, salę w karczmie jak i łożnicę w burdelu).
3) Akcja rozciągnięta na dekadę - szkoda, że w ogóle tego nie czuć. Bohaterowie się nie starzeją, ani nie dojrzewają pod względem charakteru. Miasto się nie zmienia, a towarzysze, których zostawiliśmy w konkretnym miejscu nadal tam stoją pośród zwłok i zgliszcz przez kilka lat.
W dwójce nawet Głębokie Ścieżki i Pustka - moim zdaniem najlepsze elementy z jedynki - były kiepskie.
Ponoć Dragon Age Keep ma "wejść w fazę otwartej bety" jakoś w przyszłym tygodniu, pojawia się data 29 października.
Zważywszy, że premiera DA:I to 19 listopada, otwarcie DAK zaledwie 3 tygodnie wcześniej, i to w postaci "bety", może trochę niepokoić - czy aby Bioware nie ma przedpremierowej zadyszki? A jeśli tak, czy dotyczy ona jedynie DAK, czy również Inquisition?
Nie ukrywam, że na DAK czekam z zainteresowaniem, bo to ciekawe i świeże (a dodatkowo, pozytywnie otwarte) rozwiązanie.
Zważywszy, że premiera DA:I to 19 listopada, otwarcie DAK zaledwie 3 tygodnie wcześniej, i to w postaci "bety", może trochę niepokoić - czy aby Bioware nie ma przedpremierowej zadyszki? A jeśli tak, czy dotyczy ona jedynie DAK, czy również Inquisition?
Nie ukrywam, że na DAK czekam z zainteresowaniem, bo to ciekawe i świeże (a dodatkowo, pozytywnie otwarte) rozwiązanie.
To też. W takim razie tym bardziej, odgórnie narzucona postać utrudnia odrywanie roli.A ja myślałem że na odgrywaniu postaci
Nie, jeśli predefiniowane jest wyłącznie jej nazwisko i mgliście określone pochodzenie.
Nawet jeśli mamy konkretną postać to też można ją jak najbardziej odgrywać. Zarówno w zgodzie z dotychczasową historią jak i zmieniając podejście do życia. Geralt w grze może być Geraltem z książek, ale może być też kimś innym, podjąć inne decyzje, bo akurat teraz na jego drodze stanęły zupełnie nowe wyzwania i problemy choć naturalnie z pewnej puli, która pasuje do tego bohatera. Tak samo komandor Shepard, który jest już kimś w uniwersum Mass Effecta, ma jakieś osiągnięcia na koncie, jest kojarzony, ale to jak dalej potoczy się jego (lub jej) historia to już zależy tylko od nas.
W grach video (na ogół) nie mamy mistrza gry, który nie tylko dostosowuje przygodę do bohaterów graczy, ale też później czuwa nad jej przebiegiem. Jeśli mamy całkowitą dowolność w kreowaniu bohatera to fabuła i stawiane przed nami zadania siłą rzeczy muszą być bardziej uniwersalne żeby dało się grać zarówno szybkim i cichym skrytobójcą jak i rosłym orkiem, który najpierw wyważa drzwi, później zabija kilku ludzi, a dopiero potem zadaje pytania. Dlatego cRPG z mniej lub bardziej zdefiniowaną postacią mogą zaoferować lepszą fabułę i ciekawszą rozgrywkę, bo będzie ona dostosowana do konkretnej postaci. Oczywiście zdarzają się wyjątki w obu przypadkach, ale zwykle jednak jest tak jak piszę.
W grach video (na ogół) nie mamy mistrza gry, który nie tylko dostosowuje przygodę do bohaterów graczy, ale też później czuwa nad jej przebiegiem. Jeśli mamy całkowitą dowolność w kreowaniu bohatera to fabuła i stawiane przed nami zadania siłą rzeczy muszą być bardziej uniwersalne żeby dało się grać zarówno szybkim i cichym skrytobójcą jak i rosłym orkiem, który najpierw wyważa drzwi, później zabija kilku ludzi, a dopiero potem zadaje pytania. Dlatego cRPG z mniej lub bardziej zdefiniowaną postacią mogą zaoferować lepszą fabułę i ciekawszą rozgrywkę, bo będzie ona dostosowana do konkretnej postaci. Oczywiście zdarzają się wyjątki w obu przypadkach, ale zwykle jednak jest tak jak piszę.
Last edited:
Odróżnij moderatora od moda.A co nasi Modzi poradzą, że Tobie się postacie w grze nie podobają?