Idealne podsumowanie, dziękuję. Dodałabym jeszcze straumatyzowaną Ciri nękaną przez koszmary z przeszłości.
Parafrazowałem Daria ze "Ślepnąc od świateł".
To pewnie kwestia zbyt jasnego monitora u mnie, spróbuję przyciemnić na maksa i zrobię rewatcha.Serio, różne odcinki oglądaliśmy
No i zatańczyła tak, jak jej Stegobor zagrał. Lepiej dla niego być nie mogło. A gdyby jednak zabiła jeńca, wszystko mogłoby dla niej potoczyć się inaczej - dużo lepiej. Zresztą, cóż to za "postąpienie wbrew sobie"? Chodzi o to, że nie odważyła się, bo nie jest mordercą i katem została z przypadku, czy nagle zrobiło się jej żal swojego wroga?
A kto takie zasady ustalił? Czy w tym bractwie panuje dyktatura Stregobora? Czy grupa tak światłych osób, jakimi rzekomo powinni być czarodzieje, nie mogła znaleźć innego rozwiązania i sposobu na dowiedzenie niewinności? Jak ktoś, kto w pojedynkę zniszczył praktycznie całą wrogą armię może być w ogóle uważany za zdrajcę? I dlaczego Lauren chce po raz kolejny zrobić z widza idiotę?
Toż zapytałem również, czy dla osoby nie posiadające kłów nie mogą jeść mięsa, czy jest dla nich jakieś trujące? Bo ja dotąd myślałem, że w naturze jest to uzależnione nie od stanu uzębienia, tylko od budowy układu pokarmowego...
Nieironicznie polecam, ponowny seans pozwala wyłapać detale, które mogliśmy wcześniej przeoczyć.
Wcześniej w odcinku mówi, że nie widzi sensu w zabijaniu bezbronnego jeńca, który nikomu nie zagraża. Wnioskuję z tego, że nie chciała tego robić, niezależnie od sympatii bądź antypatii do Cahira.
Z tego co widzimy to jego wpływy są znacznie mocniejsze niż te Tissai. Zresztą w Loży też nie wydaje mi się, by każda z nieironicznie niezwykle inteligentnych oraz światłych czarodziejek miała takie same ambicje jak Filippa, oraz taką samą siłę perswazji. Z tego co widzimy w serialu - Yennefer nie była zapytana czy chce zabijać Cahira, a nawet Tissaia mówiła, że musi to zrobić.
Sapkowski pisząc o braku kłów w tym gatunku zasugerował, że ewolucyjnie nie były im one potrzebne. Z fragmentu z Milvą możemy wywnioskować, że mięso nie jest dla nich trujące i głodny elf woli zjeść zaoferowane mu mięso niż umrzeć z głodu. Na tym możemy zakończyć, chyba, że znajdą się jakieś inne książkowe punkty odniesienia.
Ale skąd założenie, że muszą mi się podobać zmiany wszystkie lub żadne?
Nie wszystkie. O czym pisałam wyżej - drugi sezon jest bardziej kontrowersyjny i choćby rola Yennefer w pierwszych dwóch odcinkach sezonu mi się nie podoba. Tak samo zawiedziona byłam za pierwszym seansem, że niezgodnie z książką po bitwie pod Sodden nie dołączyła ona do magicznych elit, a pozostała zbuntowaną outsiderką. O tym już pisałam, więc proszę nie zarzucać mi bezkrytyczności, zwłaszcza jak istotna dla mnie krytyka jest zbywana przez "a moje wady wadliwsze niż te Twoje, bo te Twoje to błahostki". Ja nikomu nie odbieram prawa do decydowania które elementy są dla niego bardziej istotne niż inne.
Ta sytuacja była absurdalna. Myślę, że jakbym był bardzo ważnym nilfgaardzkim szpiegiem, i dostałbym misję szpiegować czarodziejów północy którzy podejmują istotne decyzje rzutujące na całą północ to by mi Emhyr wybaczył gdybym zabił jednego z oficerów gdybym był pod ścianą.
Zawsze myślałem że oba terminy są prawidłowe naukowo, przy czym "choroba psychiczna" to te poważniejsze albo bardziej szkodliwe przypadki. I jak dla mnie nazwanie kogoś chorym psychicznie bo np. Ma schizofrenię nie jest obraźliwe, tak samo jak nie jest obraźliwe nazwanie kogoś chorym, bo ma grypę. To termin który jak sama wspomniałaś mówi że ktoś cierpi, a nie że ktoś jest gorszy albo warty wyśmiania.
I masz rację, ale bardzo wielu ludzi uważa to za coś godnego szyderczego uśmiechu albo traktowania kogoś z wyższością.
Powołując się bezpośrednio na to, że to samo słowo kilka razy usłyszałam w odpowiedzi na krytykę istotnych dla mnie zmianSłowa 'błahostka' przy którejś wadzie akurat ty użyłaś parę stron temu
Oglądając odcinek potraktowałam to jako wadę, tak. Niedużą, nie definiującą, jednak na tyle istotną, by ją zapamiętać, bo jedzenie mięsa nie pasuje mi do książkowych elfów. Zresztą jak pewnie widziałeś wymieniłam tam mnóstwo innych wad, które uznałam za istotne i podejrzewam, że niektóre z nich również dla Ciebie miały znaczenie, a jak nie to trudno. Dla kogoś płonący miecz będzie zaletą, dla innego wadą, a trzeci go zignoruje.
Stregobor ma wylane na Cahira i jego egzekucję. On chce tylko wzmocnić swe polityczne wpływy osłabiając Tissaię. Równie dobrze mógłby ostatecznie sam stanąć po stronie Nilfgaardu. Może zarzuty o szpiegowstwie w jego głowie to identyczna manipulacja jak wyolbrzymianie roli elfiej krwi Yennefer i porównywanie jej do Falki(!).
A ja nie słyszałam, by ktoś poza Tissaią i Vilgefortzem się mu sprzeciwiał. Podobnie jak w zeszłym sezonie, gdzie jego głos też był decydujący w odcinku trzecim oraz siódmym, gdzie było głosowanie. I w Blaviken, ale tam wściekły tłum akurat nie składał się z magów.
Powołując się bezpośrednio na to, że to samo słowo kilka razy usłyszałam w odpowiedzi na krytykę istotnych dla mnie zmian
Oglądając odcinek potraktowałam to jako wadę, tak. Niedużą, nie definiującą, jednak na tyle istotną, by ją zapamiętać, bo jedzenie mięsa nie pasuje mi do książkowych elfów.
Widzimy ją wychodzącą zza zaśnieżonych drzew, zdejmującą kaptur. Ucieszyło mnie, że nawet słychać w tle tą samą melodię jak podczas pierwszego spotkania z Geraltem. Triss w tym odcinku jest przecudowna, o wiele bliższa z charakteru do książkowej niż ta w pierwszym sezonie. Miły smaczek z upięciem jej włosów w stylu gier (w pierwszej połowie odcinka). Spodobała mi się też jej relacja z Geraltem, fakt, że jest ona biologiczną czarodziejką. I to, jak strofuje Eskela i Coena za seksizm w stosunku do Ciri, zgodnie z książką poruszając temat menstruacji.Eskela zjadły wilki zgodnie z obyczajem wiedźmińskiego Cechu Wilka. Martwy wiedzmin musi być zjedzony przez wilki.
Kogo?
No trochę średnio, bo fascynacja seksualna Ciri względem Triss rujnuje ich siostrzaną relację, ale z racji, że na tym etapie serial to czysty fanfik, to wisi mi to.
Tretogor wydał mi się cholernie mały, nawet pomyślałem przez moment że to Wyzimia.
Też scena jak z parodii, na dzień dobry wpada jakiś wielki łysy typ, zabija niczego nie spodziewającą się zdrajczynię, drugiego zdrajcę zmusza do wypicia trucizny, a Vizimir jest tym wszystkim kompletnie zaskoczony i wychodzi na zwykłego matoła. Ktoś nieznający uniwersum mógłby pomyśleć że Dijkstra to może sprytny, ale jednak świr, który w sumie nie wiadomo czemu nie zabije Vizimira i samemu obejmie władzę w Redanii. A w scenie z sową wypada jeszcze gorzej, moim ulubionym momentem jest ten, kiedy stwierdza, że Redania powinna zająć Cintrę, aby urosnąć w siłę. Bo wiecie, Redanii i Cintry wcale nie dzieli z kilka państw po drodze XD Gdyby ja pisał debiut Dijkstry, to pokazałbym bo pracującego w swoimi gabinecie, jak przyjmuje szpiegów, wysłuchuje ich raportów, wydaje polecenia, gdzieś tam w tle Ori Reuven wszystko notuje, po doprawieniu wszystkich wdaje się z nim dyskusje na temat tego czego się dowiedział, zaznaczając przy tym jego umiejętność szybkiego myślenia, bezwzględność, opryskliwy charakter i ironiczne poczucie humoru. Później dodałbym może dodałbym scenkę, gdzie Vizimir ogląda trening żołnierzy redańskich, dołącza do niego Dijkstra, i obaj dyskutują nad siłą militarną królestwa, co im obaj udało się osiągnąć przez lata wspólnego rządzenia (ekspozycja dla widza) i co może czekać ich kraj w przyszłości. No ale mogę sobie tylko gadać, co ja bym zrobił...
Mnie zaskoczyło, jak mnie ta piosenka obeszła. O ile coin rzuca się w ucho, a sweet kiss nawet ładnie brzmi, tak słuchając tego czekałem aż utwór się rozkręci i się nie doczekałem. Jeśli mam porównać moje odczucia od Geralta słuchajacego pieśni Priscilli, do kelnerki z tego odcinka narzekającej do jazgotu Jaskra, to bliżej mi do tej kelnerki.
Ja się cieszyłem że tego nie ma, i to podobno dzięki Cavillowi, chwała mu za to. Między serialowymi Geraltem i Triss nie było nic, co miałoby prowadzić do uczynienia ich choćby jednorazowych kochanków, więc cieszę się że ze wszystkich postaci przynajmniej Geralt pozostaje wierny temu jak pisana jest jego postać.
W sumie nie mam nic do dodania, to jak bardzo nie istnieje było już tu pisane.
No dla Lauren to najwyraźniej zwykli ludzie, tylko że ze szpiczastymi uszami.
