Forumowa filmówka

+
O której postaci mówisz, już nie kojarzę kto tam się pokazał oprócz
Niobe. Ta hinduska dziewczynka?


Był jeszcze
pewien znajomy agent ;) ...
który w jednym momencie nieco namieszał. Może trochę przesadziłem z tym uratowaniem naszych bohaterów. Jednak ta postać (moim zdaniem) wydała się wprowadzona tak bardzo na siłę.

P.S. Tak odnośnie powrotów była tam jeszcze jedna znajoma postać:
"francuski" program, który trzymał dawniej klucznika
 
Dokładnie.

Ja (mniej więcej) do połowy filmu (w konwencją nawiązań do poprzednich odsłon) bawiłem się świetnie, a sam obraz zawarł tam nawet niejako (dość szczere) uzasadnienie swojego istnienia :p .

Sceny akcji też były przemyślane, ale niekiedy nadmiar cięć i czasem nazbyt "trzęsąca się kamera" (na szczęście nie ma tego w każdej scenie z akcją) nieco denerwowały. W ujęciach nie było jednak nic rewolucyjnego, a jedyna rzecz, która niejako zapadała w pamięci to scena (w sumie chyba kilka scen) z otwarciem drzwi - gdzie po drugiej stronie zmieniała się orientacja (góra - dół), a akcja i kamera płynnie przechodziła do nowej perspektywy (widzimy to z resztą w pierwszym trailerze).

Jedyna rzecz, która mi zdecydowanie nie podeszła to wrzucenie jednej postaci z trylogii, która tutaj pojawia się bez większego uzasadnienia - ot tak, aby nas zaskoczyć i uratować bohaterom dupy (mimo, że jej sens i motywacja jest mizerna).
Wg mnie problemem dla wielu ludzi może być fakt, że trylogię kręcono na taśmie filmowej a tę część cyfrą. Nie jestem tak obeznany tematem, ale zastępowanie taśmy filmowej zapisem cyfrowym trwa od dobrych 20 lat. I ma to wpływ na to jak wyglądają filmy. Pamiętam jak Micheal Mann powoli odchodził od taśmy filmowej, i tak w Zakładniku był tam zachowany jakiś balans pomiędzy dwoma sposobami kręcenia, ale w następnym jego filmie "Miami Vice" nie używał już chyba taśmy i od tego filmu mnie odrzuciło ze względu na stronę wizualną (ale nie tylko).
Dlatego właśnie nowy Matrix dla niektórych może wyglądać "tanio" przez cyfrę, osobiście już się przyzwyczaiłem, ale tak naprawdę oka nie jest tak łatwo odzwyczaić.
Co do scen walk, to tez nie jest tak, że Wachowscy zajmowali się ich choreografią w trylogii, mieli od tego ludzi, którzy przy tym filmie nie byli obecni, pewnie wzięli do tego ludzi bardziej na czasie :D Prawda jest też taka, ze kino kopane w latach 90.tych nie było już chyba tak popularne jak latach 80., tych, ale miałeś w branży ludzi, którzy na tych filmach pozjadali zęby. Teraz tego nie ma. Jasne jest "John Wick" ale to nie ma porównania do tego co było w przeszłości (sceny walk wręcz w JW tyłka przecież też nie urywają, weźmy pierwszą część i pojedynek Johna z rosyjskim dziadkiem mafiosem), skąd masz brać specjalistów od tego typu kina?
Weźmy takiego Marvela ich próby w klimatach sztuk walki (Iron Fist hehe) no nie polecam :D Nawet w JW w jednej części musieli się posiłkować obsadą Raid. Zresztą Raid najlepszy film kopany w ostatniej dekadzie, prosto z Indonezji...
Tam też jest "trzesąca" się kamera, ale jakoś to nie przeszkadza, więc to chyba nie jest problem sam w sobie.
np.
 
Last edited:
Wg mnie problemem dla wielu ludzi może być fakt, że trylogię kręcono na taśmie filmowej a tę część cyfrą. Nie jestem tak obeznany tematem, ale zastępowanie taśmy filmowej zapisem cyfrowym trwa od dobrych 20 lat. I ma to wpływ na to jak wyglądają filmy.
Nie obraziłbym się gdyby w przypadku Matrixa sięgnięto po taśmę, tak jak to zrobiono z sequelami Gwiezdnych Wojen. Piękny look mieliby wtedy gwarantowany i nawet kiepski color grading pewnie dużo by nie popsuł.

Ale jak sam wspomniałeś cyfra rządzi w świecie filmu już od wielu lat (w hollywoodzie chyba tylko Nolan i Tarantino uparcie zostają przy taśmie) i jakoś sobie radzi. Film nakręcony dobrą cyfrową kamerą, dobrze oświetlony i obrobiony wygląda niemal równie dobrze jak z taśmy. Rzadko mi się zdarza trafić na tak brzydkie, jadące sterylnością i cyfrowością filmy jak nowy Matrix, dlatego jestem zawiedziony. To nie wina kręcenia kamerą cyfrową, po prostu najwidoczniej kiepsko sobie dobrali sprzęt i/lub ekipę :shrug: Plus te decyzje kreatywne które sprawiły, że masa ujęć wyglądała jeszcze gorzej, bo ta migawka albo "poklatkowe spowolnienie" (chodzi mi o ten efekt z poruszaniem się analityka).
 
skąd masz brać specjalistów od tego typu kina?

Poza Raidem który rządzi to z nowszych rzeczy świetne walki były w Tyler Rake: Ocalenie.
Post automatically merged:

Coś mi się nie dodało. Dla mnie Matrix 4 ląduje w worku zupełnie niepotrzebnych sequeli, które wyglądają jak popłuczyny po poprzednich filmach i są od nich gorsze w każdym calu. Taki casus czwartej części Piratów z Karaibów gdzie niby są postaci z poprzednich części, niby chodzi o to samo ale całość wali brakiem pomysłu, chęci, polotu i kiepską realizacją.

Podróba Smitha to dramat. Sceny akcji są nie. angażujące. W tym filmie jednak przede wszystkim brakuje STAWKI. W poprzednich częściach mieliśmy na szali los całej ludzkości, a tu?

Mech/10
 
(...) te decyzje kreatywne które sprawiły, że masa ujęć wyglądała jeszcze gorzej, bo ta migawka albo "poklatkowe spowolnienie" (chodzi mi o ten efekt z poruszaniem się analityka).

To akurat wizualnie wychodziło najgorzej. O ile wygląd starszych wstawek można tłumaczyć jako nieco zatarte wspomnienie (czy obraz z gry) to już akcję Analityka wypadają średnio. Chociaż może matrix, jako symulacja, nie wyrabiał i stąd jest trochę gorzej :p ...
 
Nie obraziłbym się gdyby w przypadku Matrixa sięgnięto po taśmę, tak jak to zrobiono z sequelami Gwiezdnych Wojen. Piękny look mieliby wtedy gwarantowany i nawet kiepski color grading pewnie dużo by nie popsuł.

Ale jak sam wspomniałeś cyfra rządzi w świecie filmu już od wielu lat (w hollywoodzie chyba tylko Nolan i Tarantino uparcie zostają przy taśmie) i jakoś sobie radzi. Film nakręcony dobrą cyfrową kamerą, dobrze oświetlony i obrobiony wygląda niemal równie dobrze jak z taśmy. Rzadko mi się zdarza trafić na tak brzydkie, jadące sterylnością i cyfrowością filmy jak nowy Matrix, dlatego jestem zawiedziony. To nie wina kręcenia kamerą cyfrową, po prostu najwidoczniej kiepsko sobie dobrali sprzęt i/lub ekipę :shrug: Plus te decyzje kreatywne które sprawiły, że masa ujęć wyglądała jeszcze gorzej, bo ta migawka albo "poklatkowe spowolnienie" (chodzi mi o ten efekt z poruszaniem się analityka).
Są pewne decyzje, które mogły niektórym nie podejść. Zostawanie przy taśmie można różnie tłumaczyć w przypadku innych reżyserów, każdy z nich ma "swoich ludzi" operatorów, dźwiękowców, kaskaderów itd. i robi filmy jak może. Taśma nie gwarantuje dobrego filmu (np. Tenet Nolana). Na pewno w tym przypadku przez to, że użyli cyfry i bardzo dobrze wkomponowali efekty komputerowe do scen, przez co film wizualnie zyskuje wobec sequeli.
Kompletnie nie rozumiem np. dlaczego czarny kot w ostatniej scenie zarówno stojąc na murku a potem w rękach Keanu jest full CGI, to jest naprawdę ciężko zauważyć, spece od efektów komputerowych musieli się dobrze bawić przy produkcji. Były sceny które wyglądały bardzo dobrze , były ujęcia artystyczne (kilka silhuote shots, bardziej subtelnych niż te z Killa Billa od Tarantino :D ). Widać, ze kolorystycznie koncepcja była taka, żeby dominowały kolor niebieski i czerwony ze promiennym słonecznym w nowym matrixie. Jest sporo scen gdzie to zostało wyraźnie zaznaczone. Jakaś myśl jednak kierowała ekipą. Co do samych efektów np. rozmowy analityka, to nie sądzę, żeby ten zabieg miał wywołać efekt wow, ale też nie twierdzę, że to jest też jakoś super wykonane.:D Tak sobie to wymyślili.
Poza Raidem który rządzi to z nowszych rzeczy świetne walki były w Tyler Rake: Ocalenie.
Post automatically merged: Yesterday at 7:04 PM
Coś mi się nie dodało. Dla mnie Matrix 4 ląduje w worku zupełnie niepotrzebnych sequeli, które wyglądają jak popłuczyny po poprzednich filmach i są od nich gorsze w każdym calu. Taki casus czwartej części Piratów z Karaibów gdzie niby są postaci z poprzednich części, niby chodzi o to samo ale całość wali brakiem pomysłu, chęci, polotu i kiepską realizacją.

Podróba Smitha to dramat. Sceny akcji są nie. angażujące. W tym filmie jednak przede wszystkim brakuje STAWKI. W poprzednich częściach mieliśmy na szali los całej ludzkości, a tu?
Tylko mi bardziej chodziło, że w latach 90 tych i 80 tych miałeś masę filmów kopanych. Jedna jaskółka wiosny nie czyni, a z pustego to i Salomon nie naleje. Są dziedziny życia ludzkiego, cywilizacji, gdzie z różnych względów następuje regres a nie progres. Kino kopane w takiej formie jak to było 30-40 lat temu to przeszłość, a co za tym idzie, ogólny poziom tego elementu w filmach spadł, bo skad nieby masz brać doświadczonych choreografów, specjalistów od sztuk walki w filmach. To jak porównywać Seagala z lat 90 tych do Seagala z 2020 roku. To zawsze był kuglarz, ale teraz to klaun.:D

Co do Smitha w nowym Matrixie, to akurat aktor go grający górował warsztatowo nad resztą ekipy i kradł każdą scenę, w której był. Nie przypadł do gustu? Okej, przecież Hugo Weaving to mistrz rzemiosła, więc można zrozumieć. Z drugiej strony przestaje rozumieć jak można obojętnie przechodzić obok gry aktorskiej Keanu Reevesa, który jest strasznym drewniakiem. Oglądając nową część uznałem, że ludzie którzy animowali go w Cyberpunku to istni geniusze... Nie sądzę, żeby ten aktor zdolny był do takiej ekspresji jak w grze komputerowej tzn. mowa ciała, mimika twarzy itd. wygląda to tak, że on użyczył jedynie twarzy i głosu Silverhandowi, za resztą jego "gry aktorskiej" odpowiada studio.
 
Ja Matrixa widziałem jeszcze przed świętami, ale obowiązki nie pozwoliły na to by napisać coś więcej na temat swoich odczuć. Zacznę może od tego, że jestem fanem wcześniejszych filmów, mimo słabszej 2 i 3 części. Na temat 4 część nie czytałem za wiele, nie licząc reklam. Chciałem podejść do tej części ze świeżym umysłem, bez nastawienia, które ktoś mógłby mi zasugerować w swojej opinii. Czego oczekiwałem po filmie? Tak na prawdę to chyba pewnej dojrzałości i umiejętności oceny swoich poprzednich filmów z serii u Lany Wachowskiej. Czyli filmu, w którym widać, że zostały wyciągnięte wnioski, z fabułą która trzyma się kupy i nie zastanawiam się nad nią, że to czy tamto nie ma sensu. A dostałem Neo Lanę, która jest zagubioną owieczką potrzebującą pomocy, bo jest ciśnienie i trzeba wydać kolejny hit. Najzabawniejsze w tym filmie jest to, że pierwsza połowa filmu jest w moich odczuciach najlepsza. Szkoda, że w drugiej połowie filmu wszystkie odpowiedzi dostaliśmy jak na dłoni. Czasem lepiej ich nie dostać, lub dać je w innym czasie. Film okazał się średniakiem stojącym najniżej spośród wszystkich części. Na moje to Lana nie była gotowa by wziąć się za tą część, ale osoby, które z nią tworzyły ten film również nie czuły klimatu poprzedników.

Z drugiej strony przestaje rozumieć jak można obojętnie przechodzić obok gry aktorskiej Keanu Reevesa, który jest strasznym drewniakiem.
Jada Pinkett Smith jako Niobe wypada znacznie gorzej w tym filmie.
 
Widać, ze kolorystycznie koncepcja była taka, żeby dominowały kolor niebieski i czerwony ze promiennym słonecznym w nowym matrixie. Jest sporo scen gdzie to zostało wyraźnie zaznaczone. Jakaś myśl jednak kierowała ekipą.
Kolorystycznie wątpię by była jakakolwiek koncepcja, Matrix 4 na kilometr śmierdzi brzydkim i leniwym Teal & Orange, które w hollywoodzie słynie z bycia najbardziej generycznym gradingiem do blockbusterów. Chyba w sumie nawet kanał Na Gałęzi robił o tym film.

Pomijam jakieś symboliczne wykorzystanie kolorów ubrań czy scenografii w konkretnych scenach, bo może twórcy z tym kombinowali, ale nie rzuciło mi się nic w oczy.

Zostawanie przy taśmie można różnie tłumaczyć w przypadku innych reżyserów, każdy z nich ma "swoich ludzi" operatorów, dźwiękowców, kaskaderów itd. i robi filmy jak może. Taśma nie gwarantuje dobrego filmu (np. Tenet Nolana).
Nolan i Tarantino zostają przy taśmie bo mogą sobie na to pozwolić i wolą "staroszkolny", w pełni organiczny look taśmy filmowej. Oczywiście mają swoich ludzi z którymi lubią pracować, tak samo jak ulubionych aktorów, ale to nie znaczy że inni reżyserzy nie mogliby sobie dobrać operatorów pod kręcenie taśmą. Nie to że powinni, bo jak wspominałem filmy cyfrowe można nakręcić równie ładnie. Generalnie nie dziwię się że mało kto wraca do taśmy, bo kamery cyfrowe są często dużo mniejsze, lżejsze, wygodniejsze w obsłudze i można je zainstalować na każdym urządzeniu, co w przypadku filmów akcji jest sporym atutem.

Taśma dobrego filmu nie gwarantuje, ale gwarantuje śliczny obraz :) Nawet Tenet który moim zdaniem jest najgorzej pokolorowanym filmem od Nolana jest znacznie ładniejszy od nowego Matrixa

Na pewno w tym przypadku przez to, że użyli cyfry i bardzo dobrze wkomponowali efekty komputerowe do scen, przez co film wizualnie zyskuje wobec sequeli.
IMO w ogóle wizualnie nie zyskuje, wręcz przeciwnie. Jedyne co można powiedzieć, to że CGI poszło do przodu, ale to chyba wszystko.
 
Kolorystycznie wątpię by była jakakolwiek koncepcja, Matrix 4 na kilometr śmierdzi brzydkim i leniwym Teal & Orange, które w hollywoodzie słynie z bycia najbardziej generycznym gradingiem do blockbusterów. Chyba w sumie nawet kanał Na Gałęzi robił o tym film.

Pomijam jakieś symboliczne wykorzystanie kolorów ubrań czy scenografii w konkretnych scenach, bo może twórcy z tym kombinowali, ale nie rzuciło mi się nic w oczy.
Ależ kolorystycznie była koncepcja, i została zrealizowana tutaj nie ma żadnych złudzeń czy wątpliwości. Wystarczy obejrzeć film, aby to zauważyć, i nie trzeba do tego jakiegoś smiesznego internetowego guru, tylko para zdrowych oczu.
Nolan i Tarantino zostają przy taśmie bo mogą sobie na to pozwolić i wolą "staroszkolny", w pełni organiczny look taśmy filmowej. Oczywiście mają swoich ludzi z którymi lubią pracować, tak samo jak ulubionych aktorów, ale to nie znaczy że inni reżyserzy nie mogliby sobie dobrać operatorów pod kręcenie taśmą. Nie to że powinni, bo jak wspominałem filmy cyfrowe można nakręcić równie ładnie. Generalnie nie dziwię się że mało kto wraca do taśmy, bo kamery cyfrowe są często dużo mniejsze, lżejsze, wygodniejsze w obsłudze i można je zainstalować na każdym urządzeniu, co w przypadku filmów akcji jest sporym atutem.

Taśma dobrego filmu nie gwarantuje, ale gwarantuje śliczny obraz :) Nawet Tenet który moim zdaniem jest najgorzej pokolorowanym filmem od Nolana jest znacznie ładniejszy od nowego Matrixa
Jeżeli Tarantino lubi pracować z Robertem Richardsonem i zrobili wspólnie sporo filmów, to nie będzie od niego wymagał korzystania z kamery cyfrowej kiedy jego operator jest mistrzem starej szkoły. Jeżeli efekty współpracy są bardzo dobre, to nie ma potrzeby wymyślać koła od nowa.
Nie ma lepszego czy gorszego obrazu, jest to raczej kwestia przyzwyczajenia oka, preferencji, o czym pisałem w poprzednim poście.
 
Ależ kolorystycznie była koncepcja, i została zrealizowana tutaj nie ma żadnych złudzeń czy wątpliwości. Wystarczy obejrzeć film, aby to zauważyć, i nie trzeba do tego jakiegoś smiesznego internetowego guru, tylko para zdrowych oczu.
Możesz rozwinąć z tą koncepcją kolorystyczną? Tak na poważnie pytam bo jestem ciekaw Twojego zdania. Mi się w samym color gradingu nic nie rzuciło w oczy, może poza paroma scenami które były mocno stylizowane. A tak to widzę typowy "generic Michael Bay look"

Jeżeli Tarantino lubi pracować z Robertem Richardsonem i zrobili wspólnie sporo filmów, to nie będzie od niego wymagał korzystania z kamery cyfrowej kiedy jego operator jest mistrzem starej szkoły. Jeżeli efekty współpracy są bardzo dobre, to nie ma potrzeby wymyślać koła od nowa.
Z tego co kojarzę to Tarantino wypowiadał się na temat kamer i dawał do zrozumienia że nie przepada za cyfrowymi (ale może mnie pamięć mylić), nie była to kwestia tego w czym jest lepszy jego operator.

Nie ma lepszego czy gorszego obrazu, jest to raczej kwestia przyzwyczajenia oka, preferencji
No niby tak, ale idąc tym tokiem rozumowania można powiedzieć, że nieważne czym nakręcisz hollywoodzki film -iPhonem czy Arri Alexą, przecież to kwestia preferencji i widz się może przyzwyczaić. Tutaj to oczywiście takie skrajne przykłady, ale różnica między taśmą a gorszą kamerą cyfrową jest tak samo zauważalna i myślę że można w miarę obiektywnie ocenić który obraz jest lepszy, choćby pod względem większej rozpiętości tonalnej, naturalniejszego oddania kolorów, "plastyki" itd.
 
Możesz rozwinąć z tą koncepcją kolorystyczną? Tak na poważnie pytam bo jestem ciekaw Twojego zdania. Mi się w samym color gradingu nic nie rzuciło w oczy, może poza paroma scenami które były mocno stylizowane. A tak to widzę typowy "generic Michael Bay look"
Ale juz o tym pisałem.
Z tego co kojarzę to Tarantino wypowiadał się na temat kamer i dawał do zrozumienia że nie przepada za cyfrowymi (ale może mnie pamięć mylić), nie była to kwestia tego w czym jest lepszy jego operator.
Okej to jest bez znaczenia, że do praktycznie każdego filmu zatrudnia Richardsona (zanim jeszcze cyfrowe były tak popularne jak teraz)i to nie ma wpływu na dłuższą metę, w jaki sposób kręci swoje filmy? Rozumiem gdyby zmieniał wspołpracownika ale od nastu lat trzyma się właściwie tylko jednego...
No niby tak, ale idąc tym tokiem rozumowania można powiedzieć, że nieważne czym nakręcisz hollywoodzki film -iPhonem czy Arri Alexą, przecież to kwestia preferencji i widz się może przyzwyczaić. Tutaj to oczywiście takie skrajne przykłady, ale różnica między taśmą a gorszą kamerą cyfrową jest tak samo zauważalna i myślę że można w miarę obiektywnie ocenić który obraz jest lepszy, choćby pod względem większej rozpiętości tonalnej, naturalniejszego oddania kolorów, "plastyki" itd.
Nie pisałem o kręceniu filmów Iphonem, absurdalny wywód.
 
Ale juz o tym pisałem.
My bad, jakoś mi umknęło.

Widać, ze kolorystycznie koncepcja była taka, żeby dominowały kolor niebieski i czerwony ze promiennym słonecznym w nowym matrixie
To co opisałeś to właśnie Teal & Orange, który początkujący filmowcy amatorzy od 15 lat wrzucają sobie jako szybki filtr na materiał żeby wyglądał bardziej "holiłudzko". Grading w tym filmie jest zrobiony technicznie poprawnie, ale wg mnie bezpiecznie, leniwie i właśnie na modłę np. akcyjniaków od Michaela Baya, gdzie podbija się niebieski, pomarańczowy, zwiększa saturację i kontrast i gotowe.

Okej to jest bez znaczenia, że do praktycznie każdego filmu zatrudnia Richardsona (zanim jeszcze cyfrowe były tak popularne jak teraz)i to nie ma wpływu na dłuższą metę, w jaki sposób kręci swoje filmy?
Myślę że dla niego ma, przy tym jak krytykował nawet to, że kina wyświetlają filmy projektorami cyfrowymi, a nie na taśmę. To może być niewielka różnica i detale, ale dla niektórych twórców ma to bardzo duże znaczenie i traktują to jako znaczny skok w jakości. IMO to nie tak że gdyby zmieniał operatora co film, to byłby chętniejszy do korzystania z cyfrówek. Czytając wypowiedzi jego oraz Nolana (który chyba jeszcze bardziej "męczy" się z gigantycznymi kamerami IMAX) odnoszę wrażenie, że zwyczajnie wolą zalety kręcenia na taśmie.

Nie pisałem o kręceniu filmów Iphonem, absurdalny wywód.
Pisałeś że nie ma lepszego / gorszego obrazu, więc rzuciłem takim przykładem by udowodnić że jednak jest. I nie trzeba porównywać Alexy albo taśmy do iPhona, różnice widać z innymi filmowymi kamerami. Różnice te są mniejsze, ale nadal.
 
Obejrzałem Don't Look Up i cóż... film się wolno rozkręca, ma nudnawy początek, ale dalej już jest nieźle. Bardzo adekwatna analiza obecnej sytuacji, jeśli chodzi o podejście świata do faktów naukowych.
Film pojawił się w odpowiednim momencie, co według mnie jest głównym źródłem jego popularności. Warto to obejrzeć na zasadzie satyrycznego i campowego komentarza na temat współczesnej rzeczywistości. Gwiazdorska obsada sprawia, że każdy dokładnie wie, jaką rolę ma do odegrania i robi to dobrze. Kilka razy można się pośmiać, jest tu bowiem parę memicznych scen.

Całość jest jednak zdecydowanie za długa. Według mnie należałoby wyciąć tak z 30-40 minut, na czym film bardzo by zyskał. To nie Diuna przecież. Żadna epicka historia. Nie trzeba ponad 2h, by przedstawić to, co twórcy chcieli przedstawić w Don't Look Up.
 
Mi akurat Don't Look Up się nie dłużył. Z tym że ja lubię tego typu filmy i po seansie stwierdziłem, że bardzo mi brakuje polskich filmów satyryczno-obyczajowych. Obecnie w naszym kraju kręci się głównie komedie romantyczne, a przecież filmy Barei bawią do dzisiaj. Dziwię się wiec, że nie powstają komercyjne, niezależne filmy w tym nurcie. Zdawałoby się, że czasy ku temu są idealne do tego typu ekranizacji. Nie chcę wchodzić dalej w tematy społeczno-polityczne, ale czekam na film, w którym ktoś się pokusi by stać się współczesnym Bareją ;)
 
Dziś polska premiera nowego filmu Guillermo del Toro. Co prawda jego ostatnie rzeczy mnie jakoś szczególnie nie porwały, ale te starsze, jak Kręgosłup Diabła czy Labirynt Fauna, uważam za genialne. Zaułek Koszmarów wygląda, jakby trafiał klimatem mocno w mój gust.

 
Obejrzałem właśnie Saint Maud, najnowszy film od Studio 24. Piękna jazda.
Wielkim szczęściem przepełnia mnie fakt, że tego typu "artystyczne horrory" mają swoje miejsce we współczesnej popkulturze.
 
Wokół pierwszej części było trochę kontrowersji. Wielu zwiastowało klapę, ale film okazał się całkiem spoko. Przyznam, że z chęcią zobaczyłbym nowego Sonica :)

 
Widziałem ten zwiastun w kinie i tak, robi wrażenie. Zastanawia mnie tylko, dlaczego niemal wszystkie hollywoodzkie zwiastuny są wrzucane na tube w 1080p, skoro 4K jest dostępne od lat na platformie i jest aktualnym standardem?
 
Zastanawia mnie tylko, dlaczego niemal wszystkie hollywoodzkie zwiastuny są wrzucane na tube w 1080p, skoro 4K jest dostępne od lat na platformie i jest aktualnym standardem?
Z Avatarem 2 jest tutaj o tyle śmiesznie, że parę dni temu do sieci wyciekł ten zwiastun w 4K. W dużo lepszej jakości niż to, co wypuścili oficjalnie. Dlaczego na YT wciąż nie wrzuca się zwiastunów w 4K, które zapewnia przede wszystkim dużo lepszy bitrate? Nigdy chyba tego nie zrozumiem :shrug:
 
Top Bottom