- Status
@HuntMocy Mój chrześnik chodzi do takiego. Zgadnij dlaczego 
Bo jest zarąbiście finansowane z zewnątrz i wyposażone(z tego co pamiętam unijne środki). Ogólnie chodzi o to, że żadne zabawy nie są dzielone, zabraniane czy coś w tym stylu. Jego rodzice jednak to dosyć mądrzy ludzie i jeżeli zobaczą jakiekolwiek oznaki uznali, że od razu przeniosą go do innej placówki.
Bo jest zarąbiście finansowane z zewnątrz i wyposażone(z tego co pamiętam unijne środki). Ogólnie chodzi o to, że żadne zabawy nie są dzielone, zabraniane czy coś w tym stylu. Jego rodzice jednak to dosyć mądrzy ludzie i jeżeli zobaczą jakiekolwiek oznaki uznali, że od razu przeniosą go do innej placówki.
Paranoja, ja chodziłem do normalnego przedszkola i jakoś nie pamiętam żeby np. dziewczynki miały zakaz zabawy autkami, bo nie wypada. Było to ze 20 lat temu kiedy wciąż było czuć na karku oddech komunistów, a ideologia gender istniała tylko na kartach szalonych powieści science fiction
Dopytam się przy najbliższej okazji dokładniej i powiem Ci na czym polega. U mnie jednak jakiś podział był, w tym wieku zadawać się z dziewczynami to był obciach i w ogóle, śmiech na sali, dziewczyny so gupie itp. Myślę, że bardziej to idzie w tym kierunku, żeby temu zapobiec i zbliżać dwie grupy, ale nie chcę zbyt pleść bzdur, jak będę więcej wiedział to napiszę
Na pewno jeden z zasłużonych użytkowników tego forum:
Marcin Momot
Do pierwszej części zdania pasuje, z drugą jest już problem
Nazwanie kota imieniem charakterystycznym wiąże się z pewnym ryzykiem.
Wczoraj wpadłam w popłoch, ponieważ nieopatrznie pozostawiłam otwarty balkon i istniały obawy, że kot postanowił pozwiedzać okolicę. A była godzina 23.
Istnieje jedno zawołanie, na które reaguje bezbłędnie, na szczęście okazało się, że Pan Koto drzemał sobie grzecznie na kanapie... inaczej groziło mi wyjście na ulicę w niejakim dezabilu i dyskretne nawoływanie:
Churchill, chooodź na obiad, no chodź na obiad, choooodź.
Ciekawa jestem, kto z sąsiadów pierwszy zadzwoniłby po panów z kaftanem.
;D
Wczoraj wpadłam w popłoch, ponieważ nieopatrznie pozostawiłam otwarty balkon i istniały obawy, że kot postanowił pozwiedzać okolicę. A była godzina 23.
Istnieje jedno zawołanie, na które reaguje bezbłędnie, na szczęście okazało się, że Pan Koto drzemał sobie grzecznie na kanapie... inaczej groziło mi wyjście na ulicę w niejakim dezabilu i dyskretne nawoływanie:
Churchill, chooodź na obiad, no chodź na obiad, choooodź.
Ciekawa jestem, kto z sąsiadów pierwszy zadzwoniłby po panów z kaftanem.
;D
- Status