- Status
Zdecydowanie cRPG. Kto raz zagrał w jakąś grę tego typu, ten rozumie. Ten klimat, ten świat. Ci wszyscy ludzie, którzy wyglądają i zachowują się jak żywi. Ta piękna fabuła. Oczywiście nie wszystkie tak wyglądają, lecz nasz Wiesiek i niemiecki Gothic (1!) owszem. A ja również coś bym dorzucił do wyżej wymienionych tytułów. Mianowicie TES3 Morrowind. Gra fantastyczna. Uwaga, mega wciągająca.
Durny, nie durny, ale trochę luda na niego napisało (+ jeszcze więcej zagłosowało).ArwilBgChleba said:
PS. Nie chcę być bardzo wścibski, ale czyżbyś liczyła na ostrą reakcję ze strony innych forumowiczów? Toż nazwanie Wiedźmina, Baldur's Gate i Planescape Torment h'n's-em może zostać odebrane przez cRPG-owych purystów jako obraza majestatu. ;D (Nie mówiąc już o Fallout Tactics - stratedzy też mogą się burzyć). I jestem ciekaw kto pierwszy zauważy pewną interesującą sprzeczność w Twojej wypowiedzi.PPS. Zastanawiam się, czy aby nie skierować dyskusji w kierunku trochę bardziej ogólnym, n.p. "co nam się podoba/nie podoba w grach cRGP/H'n'S?", "jakie gry z tego gatunku poleciłbym/poleciłabym innym?" "kiedy (i od czego) zaczęła się moja przygoda z grami fabularnymi" itp. ( tak by trochę ją ożywić).
Wiedźmin - Ciachu, ciachu, blast, ciachu. Fabula niezgorsza, ale mocno w tle.BG - Fabula tragicznie epicka i potwornie oklepana. Dziesiątki tysięcy przeciwników na osłodę [statystyki mojego paladyna]FT - Jaka strategia? Jeden facet z karabinem i prze do przodu. Takie Diablo, ale w kulawych klimatach F 1 i 2.PT - Świetny klimat [głównie dzięki grafice, muzyce i drużynie], ciekawy świat, fabula 'dobrze pomyślana' i bardzo rozległa, ale napisana średnio, nieciekawie i bez polotu. Przeciwników do napieprzania młotkiem tez sporo, czasem lubię sobie włączyć żeby się odstresować [pohasać po Rubikonie/PodSigil/Baatorze czy Ulu choćby]. Stad ta 'interesująca sprzeczność'.Mik039el said:Durny, nie durny, ale trochę luda na niego napisało (+ jeszcze więcej zagłosowało).Mik039el said:
Wbrew pozorom, wszystkie te gry uważam za świetne i wracam do nich często. ;p
H'n'Sy - wciąga rozwój postaci, fakt, że przeciwników można rozwalać na coraz to więcej wymyslnych sposobów cieszy(ale tylko chwilę)cRPGi- fabuła. Może byc mało walki, ale fabuła musi być. I Teraz tak: Neverwintery (oba z dodatkami) bardzo mi się fabularnie podobały, ale tyle razy je przeszedłem, że mam dość. BG - oparty na starym D&D nie podobał mi sie ani pod względem fabuły, ani mechaniki gry, gra której nie lubię. ES III (Morrowind) i IV (Oblivion) - oba wciagnęły mnie jak cholera, ale oba mają cholerną wadę. W Morrowindzie trzeba było zapie*****ć przez całą mapę żeby pogadać z jakimś gościem który odeśle nas na jeszcze inny skrawek mapy, z tego powodu nie przeszedłem całej. Obliovion - teraz gram i poza brakiem możliwości walki na koniu jeszcze jeden o jakże irytujący fakt. Zamykanie tych wszystkich bram. Taka nuda i monotonia że chce się wyć. Włączam godmoda, zamykam, cofam godmoda i gram dalej, bo inaczej nie dałbym rady.Co do problematycznego pod tym względem wiedźmina - grało mi sie w niego absolutnie genialnie, wciągnął mnie na długie godziny, a myślę, że z tego powodu, że łączy w sobie najlepsze elementy, balansuje między H'n"Sem a cRPGiem. I na dobre mu to wyszło jak sądzę.Mik039el said:
Na normalnym poziomie trudności jednoosobowa szarża z karabinem w ręku starcza.Mik039el said:
Dowolne epicko-bohaterowe sztampowe bicie smoka i ratowanie świata. Tytułów na pamięć nie znam, bo fanem nie jestem, ale jak powrócę w domowe pielesze mogę zerknąć do kartonu ze starociami. ;pMik039el said:Podrzuć tytuły
Trafiło mi się kilkanaście razy. Teraz akurat mówiłem o czym innym, ale w sumie fabuła części drugiej wygląda podobnie. ;pjiti said:
Mhm. Może czas pomyśleć nad nową metodą tworzenia postaci?jiti said:I tu jest pies pogrzebanyjiti said:Na normalnym poziomie trudności jednoosobowa szarża z karabinem w ręku starcza.jiti said:
Ale co się będę wtrącał, każdy gra jak lubi. ArwilBgChleba said:
Skoro grałeś nie rozumiem dlaczego spłycasz fabułę tej gry do tego poziomu... Jasne fabularnie Torment był lepszy, ale tylko torment i nic po za tym - kotory, fallouty denny mass efect czy idiotyczne i prostackie neverwintery - przegapiłem jakąś grę która uchodzi za RPG? - wszystko to było o klasę gorsze od historii pokazanej w sadze BG.ArwilBgChleba said:
Nie przesadzaj. 'Uła, jestem dzieckiem boga, uratuję kopalnię, kilka okolicznych państw a potem caaaaaały świat!' to wcale nie jest genialna fabuła. ;p Gra zacna, ale wszystko co jest epickie i heroiczne ma u mnie minusa na wstępie. Czy spłycam? No, może pominąłem kilka szczegółów. 'Zabili mi ojca, zjedli mi duszę [ale im zabrałem], zmieniam się czasem w potwora i kilku złych ludzi chce mojej mocy, ale im nie dam.' I jeszcze kłesty poboczne. ['W mojej piwnicy są szczury!' 'A w moim zamku trolle!']A od folautów proszę się odfajkowac. Fabuła jak fabuła, ale sposób jej opowiedzenia, ten klimat, te rozmowy z animowanymi głowami... Do dziś mam w pamięci kilka z nich, ale nie będę spoilerował. Jedyna gra bodaj, w której autentycznie [przynajmniej momentami] musiałem się głębiej zastanowić nad wyborem opcji dialogowej. [Nie wpływało to zbytnio na grę, ale na samą rozmowę - w innych grach mi zwykle zwisały]
- Status