Słucham sobie Bathory już od dobrych 10 lat i nadal, pierdziesiąt albumów później, jestem pełen uznania dla Quorthona. Muzyka, którą tworzył nie była skomplikowana czy technicznie doskonała, wręcz przeciwnie, była prosta, momentami wręcz prymitywna. Niemniej gość stworzył dwa podgatunki metalu, a albumy Bathory są jak filmy ze Stallonem czy Schwarzenegger’em – nie ważne, ile razy się je oglądało, zawsze chętnie się do nich wraca i ogląda z wypiekami na twarzy. Można zagrać lepiej albo gorzej niż Quorthon, ale nie TAK jak Quorthon. Szkoda, że już nie żyje.
The one eyed old man told me that the face that I will see
Has paralysed a thousand brave men sure of victory
I cannot fight blindfolded and I'd freeze if I should see.
So I need to sacrifice my eyes to see all from within.
The one eyed old man told me of a lake that no-one knows of.
where the end of the sky unites with the bottom countless feet down deep
And he told me when this world was young into it's depths his eye he had thrown
So that though one eyed, he could see more than can be seen.
I'll throw my eyes into the lake.
So that I will see from within
I'll throw my eyes into the lake
And when blind I will still see.
At the bottom of the lake.
My two eyes will shine like the stars
At the bottom of the lake
I will see no matter how near or far
Regardless at which speed my horse
takes me through the night
No matter how sharp the blade of my sword seems to be.
Even with the aid of two pair of eyes way up high
In the end before the Beast, it's face I would have had to see.
But with my two eyes in the depths my vision is supreme
I see all things that can't be seen
but not my hand that is held out in front of me.
The face that makes me freeze
I now need not see at all.
I'll feel the presence of the Beast.
but will not need stare him down no more.
I've thrown my eyes into the lake.
So that I will see from within
I've throw my eyes into the lake
And now when blind I still see.
At the bottom of the lake.
My two eyes are shining like the stars
At the bottom of the lake
I now see no matter how near or far
I cannot fight blindfolded and I'd freeze if I should see.
So I need to sacrifice my eyes to see all from within.
The one eyed old man told me of a lake that no-one knows of.
where the end of the sky unites with the bottom countless feet down deep
And he told me when this world was young into it's depths his eye he had thrown
So that though one eyed, he could see more than can be seen.
I'll throw my eyes into the lake.
So that I will see from within
I'll throw my eyes into the lake
And when blind I will still see.
At the bottom of the lake.
My two eyes will shine like the stars
At the bottom of the lake
I will see no matter how near or far
Regardless at which speed my horse
takes me through the night
No matter how sharp the blade of my sword seems to be.
Even with the aid of two pair of eyes way up high
In the end before the Beast, it's face I would have had to see.
But with my two eyes in the depths my vision is supreme
I see all things that can't be seen
but not my hand that is held out in front of me.
The face that makes me freeze
I now need not see at all.
I'll feel the presence of the Beast.
but will not need stare him down no more.
I've thrown my eyes into the lake.
So that I will see from within
I've throw my eyes into the lake
And now when blind I still see.
At the bottom of the lake.
My two eyes are shining like the stars
At the bottom of the lake
I now see no matter how near or far
cóż za montage. nic dziwnego, że byli tacy, co wierzyli w komunizm. ujęcia z tej huty (huty?), potem najazd na socrealistyzny pałac... był rozmach.
@socchi - estetyka komunistycznej propagandy jest świetna, zwłaszcza okresu między II wojną a odwilżą postalinowską. Wczesna poezja Ważyka, plakaty, muzyka, kinematografia... Niesamowity power, zwłaszcza, jeśli się weźmie pod uwagę, jakie wrażenie musiały robić te kombajny czy huty we wczesnych latach pięćdziesiątych i jak dużą zmianę oznaczały.
Kontynuując znajomość z Roguckim Piotrem, trafiłam na ten oto cover.
Tak, jak lubię Niemena, tak to wykonanie bardziej do mnie przemawia i przy okazji utwierdza w opinii, że Rogucki ma znakomity głos, znakomity; a dykcja wręcz szkolona, jak miło słyszeć końcówki wyrazów.
Bardzo polecam.
Tak, jak lubię Niemena, tak to wykonanie bardziej do mnie przemawia i przy okazji utwierdza w opinii, że Rogucki ma znakomity głos, znakomity; a dykcja wręcz szkolona, jak miło słyszeć końcówki wyrazów.
Bardzo polecam.
Trochę indie rocka (nie znoszę tej nazwy).
Całkiem ciekawy, polski zespół alternatywny:
Faunts, których poznałem dzięki Mass Effect:
Całkiem ciekawy, polski zespół alternatywny:
[video=youtube;nx-TCX-8xlo]https://www.youtube.com/watch?v=nx-TCX-8xlo[/video]
Rogucki głos ma świetny, śpiewać też umie (chociaż czasem nazbyt go ponosi).
Jednak ten wąsik to bym mu zgolił, bo wygląda niczym radziecki traktorzysta...
No coś Ty, seksowny jest ten wąs (nie wierzyłam, że to kiedykolwiek powiem
)A to sto lat temu, znaczy dawno i bez wąsa. Mam wrażenie, że dojrzalszy jest lepszy.
Trafiłem chyba na odpowiedni moment
Coma - Wola istnienia
[/video]
Coma - Wola istnienia
[video=youtube;3-0wCuMV_Hk]https://www.youtube.com/watch?v=3-0wCuMV_Hk
ten człowiek zastępuje ciechowskiego w tourze republiki'nowe sytuacje'. drżę.
On ma 36 lat? 0_o Chyba nie wylewa za kołnierz.
Żartujesz.
O c**j, nie żartujesz. Trochę trudno mi jest sobie to wyobrazić. Może od bidy do "Arktyki" jakoś by się wpasował.
Różowe kroksy pasują do różu na powiekach, doceniam.
btw: Dzisiaj za oknem grać mi będą takie piękne utwory:
http://www.youtube.com/watch?v=7AYFaX4JHVk
Całe życie czekałem!
Last edited:
