Hymn Starków:
Zawył wilk, a jego głos
Rozdarł ciszę niby nóż,
Groźbę w sobie głos ten niósł,
Strzeż się, zima jest tuż, tuż.
Białe wiatry wyją w nocy,
Śnieg zaścielił pola zbóż,
Biała płachta ziemię skryła,
Strzeż się, zima jest tuż, tuż.
Wodę wkrótce lód okryje
I zamarzną fale mórz,
Wówczas wilk zawyje znowu:
Strzeż się, zima jest tuż, tuż.
Zimne oczy mają drzewa,
W ustach tysiącletni kurz,
Zimnym głosem będą śpiewać:
Strzeż się, zima jest tuż, tuż.
A daleko na północy,
Szczytu Muru broni stróż,
Czarny płaszcz na wietrze tańczy,
Strzeż się, szepce, zima tuż.
W kryptach pod murami zamku
Król północy popił wina,
Głos prastary do nas woła:
Strzeżcie się. Nadchodzi zima.