- Status
Przenoszę w odpowiednie miejsce.
W sumie zapomniałem jeszcze w poprzednim poście o Talmudzie napisać, to tyż jedna z podstawowych ksiąg.
Znajdź nauki Mahometa w Biblii hebrajskiej bądź chrześcijańskiej, to pogadamy :rly?:
Nie do końca, są pewne różnice w tłumaczeniu.
W sumie zapomniałem jeszcze w poprzednim poście o Talmudzie napisać, to tyż jedna z podstawowych ksiąg.
Ale co to ma do rzeczy, w przywoływanym kontekście? Biblia Króla Jakuba i Tysiąclatka też mają różnice w tłumaczeniu, co nie ma wielkiego wpływu na zasadniczą treść.
Talmud nie jest uznawany za świętą księgę - jest komentarzem do Tory.
Chyba nie było, a warto
Mathias Schenk: Mój warszawski szał. Druga strona Powstania
Fragment:
"Następnego dnia mieliśmy zdobyć jakąś drogę. Szliśmy przez ogródki działkowe. Nasz dowódca porucznik Fels gnał nas na przód. Trzeba było wysadzić drzwi domu, z którego strzelali najbardziej. Wrzuciliśmy granaty i wskoczyliśmy do środka. Otoczyli nas Polacy, krótka walka na noże i ucieczka w krzaki. Czterech z naszego wagonu zginęło. Fels znowu gnał nas do ataku, ale Polacy siedzieli dobrze ukryci. Nie mogliśmy się wycofać, bo z tyłu też strzelali. Całą noc siedzieliśmy w ogródkach jak spłoszone zwierzęta. Chciało mi się pić. Znalazłem pomidory. Polacy ciągle nas ostrzeliwali. Następnego dnia pod wieczór przyszła na pomoc piechota, ale nie posunęliśmy się naprzód. Potem nadciągnął oddział SS. Dziwnie wyglądali, nie nosili dystynkcji, cuchnęli wódką. Zaatakowali z marszu, "Hurraa!" i ginęli tuzinami. Ich dowódca w czarnym skórzanym płaszczu szalał z tyłu, pędząc następnych do ataku.
Przyjechał czołg. Pobiegliśmy za nim z SS-manami. Kilka metrów przed budynkami czołg został trafiony. Wybuchł, czapka żołnierza poleciała wysoko w powietrze. Znowu uciekliśmy. Drugi czołg wahał się. My osłanialiśmy przód, a SS-mani wypędzali z okolicznych domów cywilów i obstawiali nimi czołg, kazali siadać na pancerzu. Pierwszy raz widziałem coś takiego. Pędzili Polkę w długim płaszczu; tuliła małą dziewczynkę. Ludzie ściśnięci na czołgu pomagali jej wejść. Ktoś wziął dziewczynkę. Kiedy oddawał ją matce, czołg ruszył. Mała wysunęła się matce z rąk. Spadła pod gąsienice. Kobieta krzyczała. Jeden z SS-manów skrzywił się i strzelił jej w głowę. Pojechali dalej. Tych, co próbowali uciekać, SS-mani zabijali.
Atak się udał. Polacy cofali się. Biegliśmy za nimi. Za nami z piwnic wychodzili ludzie z podniesionymi rękami. "Niś partizani!" ["nie jesteśmy partyzantami"], krzyczeli. Nie widziałem, co się tam dzieje, bo ostrzeliwaliśmy się z Polakami, ale słyszałem, jak ten SS-man w skórzanym płaszczu krzyczał do swoich ludzi, żeby zabijali wszystkich. Kobiety i dzieci też.
Wpadliśmy za Polakami do jakiegoś domu. Było nas trzech. My na parterze, Polacy atakowali z pięter i piwnicy. Całą noc paliliśmy w pokoju różne sprzęty, żeby trochę widzieć. Co chwila walczyliśmy na bagnety. O świcie zobaczyłem, że zostaliśmy we dwóch, trzeci kolega leżał z poderżniętym gardłem. W każdym pokoju były ciała. Z dachu domu naprzeciwko strzelał snajper. Trafiliśmy go, zwalił się i zahaczył nogą o belki. Wisiał z głową w dół. Żył jeszcze długo...
Kiedy wracaliśmy, na ulicach leżały ciała Polaków. Nie było miejsca, trzeba było iść po zwłokach; w tej gorączce szybko się rozkładały. Słońce zasłaniał kurz i gęsty dym. Mnóstwo robaków i much. Byliśmy usmarowani krwią, mundury się lepiły. Przywitał nas porucznik Fels, głupi fanatyk: "Gdzie byliście, bezczelne świnie?!". Chwalił SS za dobrą robotę. Nic nie mogłem zjeść, wymiotowaliśmy.
"
http://pokazywarka.pl/drugastrona/
Mathias Schenk: Mój warszawski szał. Druga strona Powstania
Fragment:
"Następnego dnia mieliśmy zdobyć jakąś drogę. Szliśmy przez ogródki działkowe. Nasz dowódca porucznik Fels gnał nas na przód. Trzeba było wysadzić drzwi domu, z którego strzelali najbardziej. Wrzuciliśmy granaty i wskoczyliśmy do środka. Otoczyli nas Polacy, krótka walka na noże i ucieczka w krzaki. Czterech z naszego wagonu zginęło. Fels znowu gnał nas do ataku, ale Polacy siedzieli dobrze ukryci. Nie mogliśmy się wycofać, bo z tyłu też strzelali. Całą noc siedzieliśmy w ogródkach jak spłoszone zwierzęta. Chciało mi się pić. Znalazłem pomidory. Polacy ciągle nas ostrzeliwali. Następnego dnia pod wieczór przyszła na pomoc piechota, ale nie posunęliśmy się naprzód. Potem nadciągnął oddział SS. Dziwnie wyglądali, nie nosili dystynkcji, cuchnęli wódką. Zaatakowali z marszu, "Hurraa!" i ginęli tuzinami. Ich dowódca w czarnym skórzanym płaszczu szalał z tyłu, pędząc następnych do ataku.
Przyjechał czołg. Pobiegliśmy za nim z SS-manami. Kilka metrów przed budynkami czołg został trafiony. Wybuchł, czapka żołnierza poleciała wysoko w powietrze. Znowu uciekliśmy. Drugi czołg wahał się. My osłanialiśmy przód, a SS-mani wypędzali z okolicznych domów cywilów i obstawiali nimi czołg, kazali siadać na pancerzu. Pierwszy raz widziałem coś takiego. Pędzili Polkę w długim płaszczu; tuliła małą dziewczynkę. Ludzie ściśnięci na czołgu pomagali jej wejść. Ktoś wziął dziewczynkę. Kiedy oddawał ją matce, czołg ruszył. Mała wysunęła się matce z rąk. Spadła pod gąsienice. Kobieta krzyczała. Jeden z SS-manów skrzywił się i strzelił jej w głowę. Pojechali dalej. Tych, co próbowali uciekać, SS-mani zabijali.
Atak się udał. Polacy cofali się. Biegliśmy za nimi. Za nami z piwnic wychodzili ludzie z podniesionymi rękami. "Niś partizani!" ["nie jesteśmy partyzantami"], krzyczeli. Nie widziałem, co się tam dzieje, bo ostrzeliwaliśmy się z Polakami, ale słyszałem, jak ten SS-man w skórzanym płaszczu krzyczał do swoich ludzi, żeby zabijali wszystkich. Kobiety i dzieci też.
Wpadliśmy za Polakami do jakiegoś domu. Było nas trzech. My na parterze, Polacy atakowali z pięter i piwnicy. Całą noc paliliśmy w pokoju różne sprzęty, żeby trochę widzieć. Co chwila walczyliśmy na bagnety. O świcie zobaczyłem, że zostaliśmy we dwóch, trzeci kolega leżał z poderżniętym gardłem. W każdym pokoju były ciała. Z dachu domu naprzeciwko strzelał snajper. Trafiliśmy go, zwalił się i zahaczył nogą o belki. Wisiał z głową w dół. Żył jeszcze długo...
Kiedy wracaliśmy, na ulicach leżały ciała Polaków. Nie było miejsca, trzeba było iść po zwłokach; w tej gorączce szybko się rozkładały. Słońce zasłaniał kurz i gęsty dym. Mnóstwo robaków i much. Byliśmy usmarowani krwią, mundury się lepiły. Przywitał nas porucznik Fels, głupi fanatyk: "Gdzie byliście, bezczelne świnie?!". Chwalił SS za dobrą robotę. Nic nie mogłem zjeść, wymiotowaliśmy.
"
http://pokazywarka.pl/drugastrona/
Ja miałem raczej na myśli człowieka wszechstronnego, dla którego ojczyzną jest cały świat. A tak naprawdę to po części w tamtym poście żartowałem
http://fakty.tvn24.pl/ogladaj-online,60/ptak-w-godle-polski-to-wcale-nie-jest-orzel,447255.html
Sam materiał specjalnie odkrywczy nie jest, za to komentarze - przepolskie.
Sam materiał specjalnie odkrywczy nie jest, za to komentarze - przepolskie.
No właśnie, po co się hajtać, po co spełniać społeczne oczekiwania? Lepiej robić tylko na siebie i mieć wszystko i wszystkich w d.
Nie chciałem spamować tematu o sporcie, ale tutaj akurat oburz jest stosunkowo słuszny, komunikacja w prawie każdym mieście (akurat moim rodzimym nie, ale mamy bilety droższe niż w W-wie, a jakość... gorszą) jest dotowana i tak, druk biletów, kart miejskich, rzeczy do ich sprawdzania, pensje kontrolerów etc. kosztują sporo, więc to i tak mocno deficytowy interes, a potencjalne zyski, gdyby to było darmowe, są spore - mniej samochodów na ulicach i wszystkie dobrodziejstwa z tym związane. O ile ze zniżką studencką długookresowe bilety są tanie jak barszcz, to i tak za mądrzejsze rozwiązanie uważam uczynienie transportu publicznego darmowym. I to dla wszystkich, bo regulacje w stylu "karta mieszkańca Zgierza" to już kolejne problemy i koszty.
Wszystko należy uczynić darmowym. Jakie to proste. Nie rozumiem dlaczego ludzie ciągle muszą płacić za tak wiele rzeczy i usług, skoro istnieje taki cudowny system, w którym coś może być po prostu darmowe.
Bywają chwilę, że uważam, iż nawet darmowa edukacja jest wyrzucaniem pieniędzy w błoto.
- Status