Powiem krótko
o co? To krótkie pytanie powinno się stać podstawowym w kwestiach interwencjonizmu. Po jasną cholere ograniczać? Skąd wiemy, ile jest wystarczająco, a ile za mało? Każda interwencja kosztuje. Trzeba komus zapłacić , zeby policzył . Komus, zeby opracował projekt ustawy/uchwały. Za papier . Urzednikom. Personelowi technicznemu.Ale PO CO?Po co regulować, skoro po 1 nie potrzeba, a po drugie nie dysponujemy danymi, dzieki ktorymi moglibysmy poprawnie przewidziec punkt optymalny, poza CENAMI. A ingerencja w strukture podaży jakiegoś dobra doprowadzi do zachwiania tychże cen. Nie widzisz sprzeczności?Trzeba sobie coś uzmysłowić -jeżeli prywaciarz zabiera się za jakiś interes i jeżeli zbankrutuje , to nie jest to odczuwalne przez resztę spoleczenstwa- jego pieniądze zmienia właściciela, na rynku pojawi się nowy dostawca, lepiej dostosowujący się do wymagań konsumentów. Natomiast gdy państwo podejmuje działanie w celu zrobienia czegoś, co
i tak by zaistniało, to mamy do czynienia ze
szkodą. Ponieważ
działanie państwa jest możliwie dzięki pieniądzom. Naszym. Zabranymi nam w formie podatku.Jeżeli jest sobie restauracja, w której podaje się świetne żarcie, i ludzie walą tam drzwiami i oknami, a państwo (to przykład oczywiście, nie opis stanu faktycznego) zacznie rozdawac ulotki reklamowe, zachwalające tę restauracje, to doszło do
straty -pieniądze zostały zużyte na walkę z
fikcyjnym problemem. Nie wiem, jak prościej można to wytłumaczyć. Na koniec wypada dorzucić kultowe hasło śp. p. Kisielewskiego ;[size=14pt]" Socjalizm jest to ustrój , w którym bohatersko pokonuje się problemy... nieznane w żadnym innym ustroju".[/size]
