Jestem przekonany, że im to nie grozi. Za dużo zmian poczyniono, żeby teraz do tego wrócić.
Ciri zniechęcona, bo czuje się słabsza z racji bycia dziewczyną. Ciri rozemocjonowana i łasa pochwał od Geralta. I Geralt chwalący ją, dziewczynę. Czy była w serialu podobna scena, po której widz by widział i wiedział, jaka między tym dwojgiem jest relacja? Jedyne co, to mamy jakieś próby ukazania Geralta w roli ochroniarza krnąbrnego klienta.
Również tak uważam. Dla mnie Jaskier kradnie każdą scenę, w której się pojawia. Uwielbiam Joeya w tej roli
Jak dla mnie to w grach czarodziejki bardzo podobnie informowały Geralta na temat mechanizmów magicznych mających znaczenie dla fabuły i gameplayu. W każdej z gier
To taka ekspozycja bardzo naturalnie wpleciona w dialogi.Ale ujęcia z perspektywy sowich oczu również uważam za zbędne i brzydkie. Przecież właśnie dobrze by było jakby przynajmniej część widzów myślała, że jest to jedynie ptak, aż do końcówki sezonu.
Zgadzam się ze wszystkim, co piszesz na temat książki oraz gry, jednak dodałabym, że skoro serial zdecydował się na ekranizację origin story Yen, to naturalne też jest, by geneza jej motywacji w serialu wybrzmiała odpowiednio mocno. Tak samo jak inne doświadczenia, które ją ukształtowały.
Yennefer pragnąc dziecka myślała chyba o nieco młodszym potomku niż o bohaterce granej przez Frejkę
a tak na poważnie to spodobało mi się właśnie, że choć Janeczka pierwotnie dostrzegała w Ciri jedynie sposób na osiągnięcie wymarzonego celu, tak ostatecznie zawahała się dostrzegając w niej... coś więcej Sceną, gdzie wybrzmiało to moim zdaniem najmocniej był dialog po powrocie Geralta z Cintry, gdzie Ciri tłumaczy czemu chce przejść Próbę Traw. Bardzo emocjonujący dialog między nią a Geraltem, świetnie zagrany.
Zgadzam sie, dlatego fajnie jakby więcej obserwatorów wzięło udział w dyskusji, niż 2 osoby vs Lizzie. Swoją droga @Lizzie... tak bardzo czasem nie dostrzegam tego o czym mowisz, lub sie z Toba nie zgadzam, ale musze docenić, że w końcu pojawiła sie osoba o odmiennej opinii i temat zmienił sie z roastu Lauren w dyskusje, nawet jeżeli często burzliwą
Ciekawie jest zobaczyć inna perspektywe i wyjść ze swojej bańki
W książkach też była uwzględniona przeszłość Yen i szczerze mówiąc wersja książkowa zrobiła na mnie zdecydowanie większe wrażenie niż to, co widzieliśmy w serialu (mimo iż przed przeczytaniem książek wiedziałam mniej więcej, jaka jest historia tej postaci). Więcej nie zawsze znaczy lepiej i motywacja nie zawsze musi być podana na tacy. W książkach autor dawał nam tylko wskazówki licząc na to, że czytelnik sam wyciągnie wnioski. Poza tym czy na prawdę twórcy Netflixa uważają, że widzowie nie zrozumieją chęci wyleczenie bezpłodności i posiadania dziecka, bez pokazania konkretnej sceny, w której ta potrzeba się pojawiła? Być może faktycznie serial jest kierowany do targetu, dla którego tematyka ta jest dość obca, ale tak ja mówiłam, dla mnie te sceny nie wniosły nic istotnego do serialu.
Szczerze przyznam nie jestem w stanie uwierzyć, że kobieta tak desperacko chcąca mieć dziecko, jest gotowa poświęcić dla własnych korzyści nastolatkę, która potrzebuje pomoc i opieki. Ten wątek się dla mnie kompletnie nie klei i tak jak pisałam wcześniej nie widzę możliwości odratowania tej relacji.Yennefer pragnąc dziecka myślała chyba o nieco młodszym potomku niż o bohaterce granej przez Frejkę
Właśnie choć nie podoba mi się motyw tworzenia mutagenów ze Starszej Krwi i łatwość, z jaką zostały one odtworzone tak uważam za bardzo wierną duchowi książek rozmowę Geralta z Ciri na temat jej motywacji.
bardzo cieszę się, że zamiast tego przydały się one jedynie Lidce do uzyskania książkowego wyglądu... Dziękuję skarbie, bardzo mi miło, że zostałam docenionaale musze docenić, że w końcu pojawiła sie osoba o odmiennej opinii i temat zmienił sie z roastu Lauren w dyskusje, nawet jeżeli często burzliwą
Obstawiam, że większość trzeciego sezonu skupiać się będzie na odratowaniu relacji naszej dysfunkcyjnej rodzinki, jednak do mnie przemówiła motywacja Yennefer, jej zmiana decyzji oraz poczucie winy i wstydu za jej pierwotne zamiary wobec Ciri i Geralta... W ramach pokazanych wydarzeń ta dynamika między bohaterami moim zdaniem broni się w ciekawy sposób.
Reszta się wykruszyła zniechęcona brakiem płaszczyzny porozumienia. Ci, co jeszcze pozostali, robią to prawdopodobnie w nadziei na lepszą karmę w przyszłym życiu, bo innego powodu nie widzę. Poza tym wiedziała od samego wejścia (sam ostrzegałem), że może to nie być środowisko przyjazne serialowi, dlatego ewentualnych sprzymierzeńców musiałaby przyprowadzić ze sobą, inaczej każdy dodatkowy rozmówca jedynie by pogłębił dysproporcje.
Ale to nie była jej motywacja, przynajmniej nie książkowa. To Triss w gniewie przypisała ją Geraltowi, a serial przerzucił na Vesemira i rykoszetem na Ciri. Ukrytym powodem chęci szkolenia się Ciri były jej lęki i koszmary wywołane przez Cahira i ucieczkę z Cintry. Ona nie chciała stłumić tych emocji, tylko je przełamać poprzez zabicie źródła strachu. Zarzuty Triss są właśnie pochodną sceny, w której Geralt odmawia dziewczynie tej możliwości.
I później oczywiście scena z Ciri na szczycie muru.
Miało to według ciebie jakiś sens? Do czego to miało służyć?
I że fani to by pewnie mogli patrzeć na te nudy no ale wiecie, tam się nic nie dzieje a przecież Wiedźmin musi przeżywać przygody I wcale nie przeżywa, wcale. Wcale też nie ma tam dla Lauren żadnej tajemnicy, którą musi rozwiązć dlatego trzeba dodać własne 
A wypraszam sobie, pierwsze Pottery widziałem tyle razy że potrafię je z pamięci odtworzyć. Taki humor prędzej pasuje do Księcia Półkrwi (Szósty) który btw jest najgorszym filmem z serii, i stylem pisania bardzo pasującym do witchflixa swoją drogą.
Zdecydowanie jest więcej niż 2 osoby, tylko że straciły ochotę na dalsze użeranie się, tym bardziej że wspomnianej osobie bardziej chyba zależy na atencji niż dyskusji z kimkolwiek.
No to nie wiem jak to określić, typem człowieka? Z Sapkowskim jest podobnie, są ludzie w jego wieku lub starsi którzy w gry komputerowe zagrywają (Np. Carpenter) a on jaki ma do nich stosunek każdy wie. Tak więc nie wiem jak to skategoryzować, kwestia charakteru?
