Jako mistrz miecza, Geralt powinien wykonywać/zadawać ciosy najbardziej wydajne dla danej sytuacji, a nie skakać jak poparzony bo tak jest "cool" według czyjegoś spaczonego widzimisię.
Spaczone widzimisię miał Andrzej Sapkowski. Wymyślił styl walki oparty na piruetach, obrotach i unikach, styl oparty na defensywie i czekaniu na otwarcie się przeciwnika, styl, który chyba nie może być dalej od realizmu, a żeby fajność jeszcze podnieść, dodał noszenie miecza
na plecach. O ile można umownie przyjąć, że taka technika sprawdza się w walce z potworami (asynchroniczne ruchy, mamienie klingą, czekanie na atak, schodzenie z pola widzenia), tak używanie tego samego podejścia w walce z ludźmi, poza byciem "kul" nie ma żadnych zalet.
Ten styl wymyślony przez AS'a i tak został zmodyfikowany przez Redów i Geralt robi piruety głównie w ofensywie, a nie jak książkowy pierwowzór w defensywie.
Cały ten wywód sprowadza się do tego, że jakiekolwiek odwoływanie się do realizmu w odniesieniu do techniki walki Geralta nie ma racji bytu. Piruet w prawdziwej walce, to zasadniczo wyrok śmierci (zaproszenie do pchnięcia w plecy), posiadanie inicjatywy (ofensywa), to jeden z fundamentów szermierki, (atakując nie dajesz okazji przeciwnikowi, do znalezienia błędu w Twojej defensywie).
Można jeszcze odwołać się do "realizmu książkowego". W realiach świata stworzonego przez Sapkowskiego, Geralt był nieludzko szybkim mutantem, gdzie człowiek, a nawet kilku ludzi, zwyczajnie nie stanowili wyzwania. Kierując się tą logiką, growy Geralt powinien zabijać bez mrugnięcia okiem 90% ludzkich przeciwników w grze. Coś na zasadzie: naciśnij "x", by zabić. Jednak takie rozwiązanie byłoby niesamowicie nudne. W grę jednak się gra.
Styl walki książkowego Geralta nie ma absolutnie nic wspólnego z realizmem. Styl walki growego Geralta inspirujący się książkowym, nie ma absolutnie nic wspólnego z realizmem. Argument, Geralt mistrz miecza, powinien to i tamto, nie ma sensu, bo zarówno growy jak i książkowy Geralt jest "spaczony u podstaw" jeśli patrzeć na nich z perspektywy realizmu i efektywnego podejścia do starcia.