Skończyłam prolog do The Thaumaturge i jestem w siódmym niebie zachwytów, prawie jak przy Disco Elysium. Kontynuacja DE być może nie nadejdzie prędko, ale Thaumaturge wspaniale wypełnia puste miejsce na gry tego typu.
Być może jaram się przedwcześnie, w końcu to tylko prolog, ale mam przeczucie, że będzie dobrze, poza tym recki polskie i zagraniczne pozwalają na przypuszczenie, że gra utrzyma wysoki poziom do końca.
Graficznie jest tak wyśmienicie, że aż chrupie, tj. komp mi nie wyrabia. Gra mocno przycina, zwłaszcza w filmikach, podczas rozgrywki też, ale nie aż tak często. Taki Cyber 77 chodził płynniusieńko na wysokich detalach, choć bajery typu ray tracing miałam wyłączone. Coś jest nie tak z optymalizacją?
Graficznie gra prezentuje się prześlicznie. Mnogość detali, gęsta roślinność, efekty pogodowe, tekstury elementów otoczenia - wszystko pięknie odwzorowane, żywe, wyraźne, jest co podziwiać. A detalami tutaj są np. cerkiewne ikony, elementy zabudowy charakterystyczne dla Wschodu, babuszki odziane w stroje ozdobione słowiańskimi wzorami i okutane w chusty, mężczyźni w futrzanych czapach. Gra nie jest tak kolorowa jak Wiedźmin 3, ale ta stonowana paleta barw pasuje i podkreśla ponurą atmosferę i mroczną fabułę. Z muzyką to samo, jest bardzo dobra.
Druga rzecz, która mnie zachwyciła, to odniesienia do wydarzeń historycznych, np. dialog: “Jaki jest pana adres? - Warszawa, Rosja”. Przyznam szczerze, chwyciło za serducho, zwłaszcza, że jestem świeżo po lekturze “Dziejów zdrajcy” Łojka. Warto szukać wycinków gazet, listów, bo nie dość, że są napisane piękną polszczyzną, to zawierają mnóstwo smaczków historycznych. Natrafiłam np. na list matki do syna, który poszedł na uniwersytety, doznał przenicowania światopoglądu (easter egg?) i w rezultacie wyrzekł się rodziny, pochodzenia, a nawet języka. Przyszły rewolucjonista, a rewolucja za rogiem. Ktoś, kto liznął odrobinę więcej historii, niż obowiązkowo w szkole, będzie bardzo ukontentowany.
Protagonista to taki mix Adama Jensena i wiedźmina, nie tak dobrze napisany, ale porównywalnie mhoczny. Jego profesja też nie znajduje uznania w narodzie, łagodnie mówiąc. Skojarzenie z wieśkiem znowu.
Bardzo fajne dialogi, sporo w nich humoru, ciętych odzywek. Słucha się tego bez wrażenia, że jakaś wypowiedź jest sformułowana kulawo i niezgrabnie. Ta gra jest naprawdę dobrze napisana.
Fajny system walki, niezbyt skomplikowany, ale mam wrażenie, że z czasem może nużyć, bo animacje ataków zbyt często się powtarzają. Świetne modele potworów.
Jedyny minus, za to potężny, to brak polskiego dubbingu.
To tyle z prologu, który totalnie skradł mi serducho.
store.steampowered.com
