Zrób to sam: budowa głowy,
Część 1
Tajemnicą dobrej koncepcji postaci jest jej głowa. Nie wchodząc w oczy jako zwierciadło duszy albo liczne emocje jakie może wyrazić ludzka twarz, po prostu przejdźmy do sedna. Ponieważ wszystkim jest głowa – uwierzcie mi.
Każdy chcący zostać artystą koncepcyjnym będzie musiał, wcześniej lub później, nauczyć się jak należy rysować poprawną twarz. Zdecydowałem się poświęcić odrobinę mojego czasu aby zacząć ten mały tutorial i podzielić się wiedzą, która została zebrana przez artystów oraz ekspertów od ludzkiego ciała (naukowców, aby być precyzyjnym) poprzez wieki.
W tym odcinku napiszę nieco o pierwszej zasadzie która definiuje wygląd i charakter tworzonej głowy. Dziś napiszę o kącie twarzy.
Najważniejszym elementem którego będziesz potrzebował podczas konstrukcji głowy jest środek ucha. Na powyższym rysunku jest to reprezentowane przez czerwoną kropkę.
Linia przecinająca ten punkt i prostopadła do horyzontu pomaga nam znaleźć początek szyi, to jest punkt w którym szyja spotyka się z klatką piersiową (punkt A). Rzeźbiarze tradycjonaliści używają specjalnego wahadła aby określić właściwą linię. Jest to dobry sposób jeśli masz jakiegoś praktykanta aby je potrzymał, podczas gdy ty będziesz zajęty swoją pracą.
Model postaci jest określony poprzez tak zwany kąt twarzy. To pojęcie było pierwszy raz użyte w 18-tym wieku przez Petrus Camper'a, holenderskiego antropologa, naukowca i rzeźbiarza. Wprowadził on stałą pozycji głowy opierając się na linii nakreślonej z środka ucha (czerwona kropka) do przegrody nosowej (czerwona linia). Druga linia potrzebna do stworzenia kąta twarzy jest rysowana od powierzchni czoła do szczęki (żółta linia). Ten kąt może mieć różny promień, a nawet być prosty.
Określenie kąta twarzy pozwala na stworzenie podstawy dla dalszej konstrukcji głowy i wpływa na wygląd modelu w jego wczesnej fazie, zanim zaczniesz przedstawiać inne elementy (na przykład nos).